"بسم ربِّ الإمام المنصور"
بر حسب آن چه که مشهور است در دوره غیبتِ حضرت مهدى(علیه السلام) که بسیار طول خواهد کشید امتحانات سخت پیش مى آید بگونه اى که شخص با ایمان صبح مى کند ولى در حالى که کافر شده است به شب وارد مى شود آیا این گونه امتحان ها در زمان هاى نزدیک به ظهور است یا در تمام طول مدت غیبت چنین امتحان هایى جریان دارد؟
پاسخ را چنین میدهیم:
بر طبق اصول اسلامى، دنیا محل امتحان و آزمایش است و مردم در هر واقعه اى که برایشان پیش مى آید در حال امتحان هستند. در حال جوانى، یا پیرى، در توان گرى، در نیازمندى، در تندرستى، در بیمارى، در قدرت، در ریاست، چه در زمان حضور امام (علیه السلام) یا در دوره غیبت آن حضرت باشند فرق نمى کند، همیشه در حال امتحان اند.
قرآن کریم در این باره مى فرماید:
(اَحَسِبَ النّاسُ اَن یُترَکُوا اَنْ یَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لاَ یُفْتَنُون)[1]
«آیا مردم گمان کردند همین که بگویند ـ ایمان آورده ایم ـ به حال خود رها مى شوند و آزمایش نخواهند شد ؟!».
حال سوال پیش می آید که این امتحان ها از سوی خدا برای چیست؟
در پاسخ می گوییم که خود خداوند در قران کریم می فرماید:
(لِیَمیزَ اللهُ الخَبیثَ مِنَ الطَّیِبِ)[2]
«این ها همه به خاطر آن است که خداوند ـ مى خواهد ـ ناپاک را از پاک جدا سازد».
به اصطلاح خودمان همان غربال کردن است. این امتحان ها حکمت و فوائد بسیارى دارد که از جمله آن ها است آماده شدن طبع افراد جهان و جامعه براى آن ظهور باشکوه که در آن مؤمنان ثابت قدم و پاى دار از سایر افراد تمییز داده خواهد شد، حفظ ایمان در دوره غیبت حضرت صاحب الامر (علیه السلام)همراه با تحمل سختى هاى بسیار شدید امکان پذیر است و از این مدرسه و مکتب امتحان البته میلیون ها نفر با افتخار و سربلندى بیرون مى آیند یعنى از طریق صبر و شکیبایى و استقامت بر مشکلات پیروز شده دین و ایمان و شرف خود را حفظ مى نمایند.
بر حسب مضمون بعضى از روایات در این دوره حفظ دین از نگاه داشتن آتش در کف دست دشوارتر خواهد شد و ظلم و ستم و فساد و فحشاء شیوع پیدا مى کند و ارزش ها، ضد ارزش و ضد ارزش ها، ارزش محسوب مى گردد، گناهان افتخار و هنر شمرده مى شود، دوستان شخص او را به گناه ترغیب و تشویق مى نمایند و از این که با اهل ظلم و گناه و فساد هماهنگى نکرده او را سرزنش مى کنند.
در روایت جابر انصارى که درباره تفسیر آیه
(اَطیعُوا اللهَ وَ اَطیعُوا الرَّسوُلَ وَ اُولِى الأمْرِ مِنکُم…)[3]
اى کسانى که ایمان آورده اید! اطاعت کنید خدا را، و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الامر ـ اوصیاى پیامبر ـ را …».
وارد شده است حضرت پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم) از خلفا و جانشینان خود از حضرت على(علیه السلام) تا حضرت مهدى (علیه السلام)خبر مى دهد و همه را یک به یک اسم مى برد و فتح شرق و غرق جهان را به دست مبارک حضرت مهدى (علیه السلام) به مردم مژده مى دهد و در ضمن مى فرماید:
«ذلک الذى یغیب عن شیعته و اولیائه غیبة لا یثبت فیها على القول بامامته الاّ من امتحن الله قلبه للایمان»[4]
«او کسى است که از شیعیان و دوستانش پنهان مى شود چنان پنهان شدنى که بر ایمان به امامت او پایدار نمى ماند مگر آن کسى که خداوند قلب او را به ایمان داشتن امتحان نموده باشد».
و امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نهج البلاغه نیز از این شداید و آزمایش ها خبر داده اند و از جمله مى فرمایند:
«ما اطول هذا العناء و ابعد هذا الرجاء»[5]
«چه طولانى است این رنج و محنت و چه دور است این امید و آرزو!».
و حتى در حدیثى دیگر وارد شده است که:
«ان لصاحب هذا الامر غیبة المتمسک فیها بدینه کالخارط للقتاد … »[6]
«همانا براى صاحب این امر غیبتى است، هر کس که در آن زمان به دین چنگ زده باشد مانند کسى است که با دست خار بکند.».
پس همان گونه که از روایات استفاده مى شود تمام مدت غیبت دوره امتحان و آزمایش است که البته نوع آن آزمایش ها در زمان و مکان هاى مختلف متفاوت است، باید مؤمن در این دوره در التزام به احکام دین و تلاش براى اعلاء کلمه اسلام و عزت مسلمین و دفع نفوذ و سلطه فرهنگى و سیاسى بیگانگان ثبات قدم داشته باشد و با تمام اوضاع و احوال منفى و غیر مساعد در حال مبارزه و جهاد باشد و به پیروزى اسلام و مسلمین و نصرت خدا امیدوار باشد و در مقابل قدرت کفار و ایادى آن ها خود را نبازد و به اخلاق و رفتار غلط آن ها گرایش پیدا نکند و در ضمن یقین داشته باشد که وعده هاى خدا و پیغمبر خدا حق است و بالاخره اسلام پیروز و عالم گیر خواهد شد و در نتیجه آن عدل و داد جهان را پر خواهد کرد.(7)
******
مقام معظم رهبر حضرت ایت الله خامنه ای مد ظله:
قبل از دوران مهدى موعود، آسایش و راحت‌طلبى و عافیت نیست. …قبل از ظهور
مهدى موعود، در میدانهاى مجاهدت، انسانهاى پاک امتحان مى‌شوند؛ در کوره‌هاى آزمایش
وارد مى‌شوند و سربلند بیرون مى‌آیند و جهان به دوران آرمانى و هدفىِ مهدى
موعود(ارواحنافداه) روزبه‌روز نزدیکتر مى‌شود؛ این، آن امید بزرگ است؛ لذا روز
نیمه‌ى شعبان، روز عید بزرگ است.
دیدار با مردم قم ۳۰/۱۱/۱۳۷۰
ــــــــــــــــــــــــــ
با اندکی تلخیص
بازم از این پستا گذاشتی که من خیلی دوسشون دارما...=)
یا علی خواهری.....