در سفر قبلی به کربلا ، به دلیل زیاد راه رفتن روی سنگ های حرم ، پاهایم مشکل پیدا کرد...

حتی دیگر توان ایستادن روی سنگ های سرد هیـــــــــــــچ حرمی را ندارم...

یادم است آبان ماه در حرم امام رضا علیه السلام ، به دلیل ایستادن و راه رفتن روی سنگ های سرد ، به شدت پایم آسیب دید...حتی نمی توانستم راه بروم اما مسیر حرم تا هتل را پیاده طی کردم...

این سری (ماه  پیش) در کربلا نیز خودم در شب زیارتی حضرت علیه السلام ، پنج شنبه شب، دوان دوان از هتل خارج شدم و به حرم حضرت عباس علیه السلام رسیدم...

دنبال جایی برای نشستن می گشتم...جایی برای ادای نماز جماعت نبود الّا یک جا که ان هم روی زمین بود!!!

خلاصه که در همان جا نشستم...

وسط نماز باز پایم درد گرفت...

یادم است اولین درد پایم را در حرم حضرت عباس علیه السلام گرفتم...

بعد از نماز با خنده رو  به حضرت عباس علیه السلام کردم و گفتم:

آقاجان!

همه مفلوج می آیند و شِفا میگیرند و می روند...

اما من سالم آمدم و مفلوج می روم...:)

اما این درد را باید به جان خرید...

این یادگاری شیرینی است از زیارت ارباب...