عشق خوب و قشنگه...اون احساس دلهره رو نمیشه خرید... اما از بهمن ماه به اینور دارم فکر میکنم که من آدمی نیستم که بتونم زندگیمو با کسی شریک بشم...
نه اینکه نتونم ها... نمیخوام که اینکارو بکنم... چون دلم میخواد الآن تنها باشم...
چون الآن رفیق من خودمم و خدای من و بهترین و مهربان ترین پدر دنیا آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف...
این تنهایی رو سخت خیلی سخت بدست آوردم... حالا یکی بیاد و این تنهایی رو بگیره؟!
راستشو بگم؟
احساس میکنم دلم مرده...
یک مسیحا نفس میخوام که بر این دل مرده بدمه...تا دوباره زنده بشه...تا دوباره جدید بشه...بشه حدیثه...
اما مهم نیست...چون من هنوزم قوی ام...
یاعلی
