گاهی آدم به یه جایی میرسه که دیگه "تحمّل" آزار دیگران رو نــــــــــــداره!
منو به اونجا نرسونید لطفا!
همیشه فکر میکردم که آزار دادن فقط میتونه فیزیکی باشه!
اما بعضیا زبونشون مثلِ نیشِ ماره!بلکه هم بدتر...
و تازگیا به این نتیجه رسیدم که حتی از آزار فیزیکی هم میتونه خیــــــــــــــــــــــــــــلی بدتر باشه...
اونایی که مدام حرف بد توی دهنشون میچرخه ، یه لحظه! فقط یه لحظه فکر کنن که ممکنه بعد از یه ناسزا،برای همیشه "لال" شن و دیگه نتونن حرفای محببت امیز بزنن و ذکر خدا رو بگن...
پس تا وقتی که زبون دارن و میتونن حرف بزنن ، از این نعمت برای حرفای زیبا استفاده کنن...
و اِلّا خیلیا با فحش دادن ، فقط شخصیت پستِ خودشونو پایین تر از اون حد ممکن میارن...
اونایی که با دستاشون یا پاهاشون بقیه رو آزار فیزیکی میدن!
اونا به این فکر کنن که شاید دیگه فرصت نکنن که با این دست ها ، دست نوازش بر سر کسی بکشن...
با این پاها به سمت امام زمانشون قدم بردارن...
اونایی که فحش میدن ، گهگاهی رد شدن از بغل شون چهره ی کثیف شون خیلی خوب نمایش داده میشه...
حتی اونایی که خیلی راحت پشت سر بقیه حرف میزنن و به فحش میکشن شون!
مخصوصا معلما رو...
بین هم مدرسه ای های خودم خیلی زیادن این آدما...
به اصطلاح خودمون قلدر بازی در میارن!!
اما شما به پایین سقوط میکنید نه به بالا صعود!
واقعا براشون متاسفم...
از تمام کسانی که پشت سر بقیه بد میگن و چهره ی اون بنده خدا ها رو پیش ما و بقیه خراب میکنن متنفرم و دیگه نمیخوام ببینمشون!
از تمام کسانی که طرف مقابلتو به فحش میکشن بدم میاد...
من با این آدمایی که خدا زدتشون کاری ندارم!
خصوصا اونایی که فقط توی دهنشون فحش میچرخه و بس!
از خدا نمیخوام هدایتتون کنه!
از خدا حتی نمیخوام که مجازاتتون کنه!
کاری باهاتون ندارم...
چون خدا هم کاری باهاتون نداره!
این ینی همون "استدراج"
باید برید بمیرید!!!
