"بسم ربِّ الإمام الهُدی"
اینو خوب میدونیم که خدا رحیمه...
رحم میکنه...
رحمت اش گسترده است...
وقتی یه نگاه به آسمونِ طلوعِ جمعه می اندازی و یادت می افته که خدا رحیمه،اونوقته که این جمله برات مفهوم پیدا میکنه:
و عجِّل لنا ظهوره
انّهم یرونه بعیدا و نریه قریبا برحمتک یا ارحم الرّاحمین
قبلنا با خودم یه استدلال دیگه ای میکردم از این جمله اما حالا دیگه این جمله رو اینطوری میخونم:
و عجّل لنا ظهوره
انّهم یرونه بعیدا (مکث نسبتاً طولانی) و نریه قریبا برحمتک یا ارحم الرّاحمین
خدا رحیمه...
رحم میکنه...
قضیه شرطی اش این میشه:
اگر خدا رحم کنه،آنگاه ظهور نزدیکه(انشاالله تعالی)
خدا که رحیمه و رحم میکنه...
ما هم که اینو خوب میدونیم...
پس ما میدونیم که به واسطه ی رحیم بودنِ خدا بر بندگانش،ظهور نزدیکه انشاالله تعالی...
